Glistnica (ascaroza) jest wywoływana przez pasożyty z gatunku Ascaris lumbricoides (glista ludzka). Jest jedną z najczęstszych chorób pasożytniczych przewodu pokarmowego. Człowiek, częściej dzieci niż osoby dorosłe, jest głównym żywicielem pasożytów. Do zarażenia dochodzi poprzez połkniecie jaj lub larw pasożyta znajdujących się w wodzie, na skażonych pokarmach (warzywa, owoce) lub brudnych rękach.
Jaja pasożyta wydalane są z kałem żywiciela do środowiska (woda, wilgotna gleba). Postać inwazyjną (zdolną do zarażenia) osiągają po 6 tygodniach. Po zarażeniu człowieka, w jelicie cienkim, z jaj uwalniają się larwy, które wędrują do naczyń krwionośnych, a z krwią migrują do oskrzeli i pęcherzyków płucnych. Następnie, odkrztuszane dostają się do jamy ustnej i połknięte trafiają ponownie do jelit. Tu w ciągu 2-3 miesięcy od zarażenia dojrzewają. Okres bytowania glisty w jelicie to 13-15 miesięcy. Po tym czasie, jeśli nie dojdzie do powikłań w postaci niedrożności jelit czy zapalenia wyrostka robaczkowego lub ponownego zarażenia to dochodzi do samowyleczenia. W jelicie może przebywać nawet kilkaset glist jednocześnie.
Zarażenie w fazie jelitowej można rozpoznać w badaniu mikroskopowym - wykrywając jaja glisty w kale. Badania serologicznie są pomocne w diagnostyce inwazji pozajelitowej wykrywając przeciwciała klasy IgG.