Wirus ZIKA należy do rodziny Flaviviridae. Jest spokrewniony z wirusami powodującymi gorączkę Zachodniego Nilu, kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) czy japońskie zapalenie mózgu. Obszar występowania wirusa pokrywa się często z obszarem występowania żółtej gorączki, dengi oraz gorączki chikungunya (Azja Południowo-Wschodnia, wyspy Pacyfiku, Ameryka Południowa i Centralna).

Drogi rozprzestrzenienia się Zika:

• głównie przez ukąszenie komara z rodzaju Aedes (gatunki: A. aegypti i A. albopictus), które wykazują aktywność rano oraz późnym popołudniem;
• transmisja przez łożysko czyli przekazywanie ZIKA z ciężarnej kobiety do płodu – konsekwencją mogą być wady wrodzone płodu np. być małogłowie (mikrocefalia);
• droga płciowa – notowano przeniesienie zakażenia na partnerki, przez zakażonych ZIKA mężczyzn.

W Polsce ryzyko wystąpienia przypadków zakażenia ZIKA jest związane wyłącznie z podróżami turystycznymi do regionów występowania komarów przenoszących wirusa.

Objawy zakażenia:

Zakażenie wirusem Zika u 60-80% osób najczęściej przebiega bezobjawowo lub z łagodnymi objawami. Obserwuje się wysypka grudkową, umiarkowaną gorączkę, mogą pojawiać się bóle głowy, stawów, mięśni zapalenie spojówek oraz bóle zagadkowe. Najczęściej po kilku dniach (3-12) od ukąszenia komara bóle ustępują i zwykle nie trwają dłużej niż 7 dni. Obraz kliniczny jest mało charakterystyczny, dlatego też choroba może zostać nierozpoznana lub mylnie zdiagnozowana.

Leczenie zakażenia ma charakter wyłącznie objawowy. Zwykle dochodzi do samoistnego ustąpienia objawów, bez powikłań. Nie ma szczepionki przeciw temu patogenowi.