Oznaczanie obecności przeciwciał klasy IgG swoistych dla antygenów T. gondii. Test przesiewowy.
Oznaczenie w surowicy krwi przeciwciał klasy IgG jest stosowane w serologicznej diagnostyce toksoplazmozy pierwotnej, zwłaszcza u kobiet w wieku prokreacyjnym, szczególnie w ciąży.
Przeciwciała klasy IgG pojawiają się ok. 2 tygodnia od zarażenia, ich miano stopniowo narasta i bardzo wolno zmniejsza się przez miesiące/lata. Przy podejrzeniu zarażenia badania powinny być powtórzone w celu oceny serokonwersji. Zmiany w poziomie przeciwciał IgG należy oceniać kilkukrotnie co 3-4 tygodnie, w tym samym laboratorium przy zastosowaniu tej samej metody. Serokonwersja w obrębie przeciwciał klasy IgG w dwóch kolejnych badaniach wskazuje na zarażenie pierwotne. W celu potwierdzenia inwazji wrodzonej należy wykonać badanie poziomu przeciwciał Toxoplasma IgM i Toxoplasma IgA, które występują w inwazji pierwotnej.
Badaniem dodatkowym, uzupełniającym, zalecanym w przypadku dodatniego wyniku IgG, jest oznaczenie awidności IgG. Pozwala ono określić kiedy doszło do zarażenia przed czy w czasie ciąży.
W przypadku podejrzenia wrodzonej toksoplazmozy, utrzymywanie się przeciwciał IgG w krwi dziecka przez okres powyżej 12 miesięcy od momentu urodzenia, potwierdza rozpoznanie.
Materiał do badań: surowica, osocze, płyn mózgowo-rdzeniowy
Transport: temp. 4-8°C
Metoda badania: ELISA
Czas realizacji: do 7 dni roboczych
